Backpacken door Bali deel 2: Op naar Canggu, Ubud en Sanur!

Na het hippe, maar dure Seminyak gaan we verder backpacken door Bali! Deze keer bezoeken we het relaxte Canggu, het prachtige Ubud en reizen we verder naar Sanur! We genieten van het mooie weer maar zien ook de prachtige natuur vanaf onze scooter! Benieuwd wat we allemaal doen op onze tweede week backpacken door Bali?? Lees dan snel verder!

Backpacken door Bali- Relaxt Canggu!

Vanaf Seminyak nemen we de taxi naar Canggu om ons wel een hele 6 km te verplaatsen. In Japan hadden we dit vanwege de kosten lopend moeten doen haha, maar hier gelukkig niet! We vinden online een goedkoop guesthouse en eenmaal aangekomen blijkt zowel de accommodatie als de eigenaar top te zijn! Alles is nogal basic maar schoon en goedkoop, dus wat willen we nog meer! Omdat alles in Canggu redelijk ver uit elkaar ligt, huren we voor ons hele verblijf een scooter. We doen namelijk wel alsof we super sportief zijn, maar eigenlijk zijn we natuurlijk lieve lui dan moe haha. Plus er zijn geen stoepen en mijn oversteek skills zijn nogal altijd zoals die van een kleuter waardoor ik eenzaam aan de overkant sta terwijl Guido al lang en breed op het strand ligt, maar dat terzijde. Canggu blijkt super gezellig te zijn en het strand ligt hier dan wel vol met mensen die genieten op hun handdoekje, daar passen we beter tussen! Ook ontbreekt het hier niet aan de hippe en gezonde tentjes, maar deze keer zonder 16% tax en service fee waar ik altijd heel kwaadaardig van wordt. (lijkt het zo lekker goedkoop, krijg je de rekening zeggen ze HAHA het is eigenlijk heel erg duur) Oja, en er zijn ook nog eens mega veel gave winkeltjes!! Dus mocht je nieuwe kleding nodig hebben, ga hier naar toe! Al heb ik het gepresteerd om niks te kopen, maar ja ik ben natuurlijk ook een mega backpacker die niks meer nodig heeft dan alleen een olifanten broek en dreadlocks (grapje, schrik maar niet).

Omdat Canggu zo’n heerlijke relaxte plek is, brengen we onze dagen voornamelijk door met het eten van de heerlijkste ontbijtjes bij Quince (echt heen gaan als je ooit op Bali bent) waar de eigenaar ook nog eens super aardig is. Verder ontmoeten we wat Nederlanders voor een paar drankjes en nemen we zelf ook nog wat alcoholische versnaperingen bij één van de vele gezellige barren! Waaronder één waar er in leeg zwembad geskate wordt. (pretty poison, aanrader!)

Padang Padang!

Uiteraard moeten we ook weer voor de tweede keer naar het immigratie kantoor en dus stappen we op de scooter voor de tweede keer door deze hel. Je moet er wat voor overhebben om voor langere tijd te backpacken door Bali! Gelukkig is het nu iets rustiger, maar als nog ga ik bijna van mijn stokje achterop. Daarom doe ik mijn helm maar achterste voren zodat ik niks zie en Guido niet afleid… Zou hij wel graag gewild hebben denk ik, haha. Eenmaal aangekomen bij het immigratiekantoor is het een stuk drukker dan de vorige keer en uiteraard gaat het weer lekker inefficient. We moeten namelijk eerst een nummertje pakken om te betalen, vervolgens een uur wachten, dan betalen om vervolgens weer een nummertje te krijgen voor de foto’s. (die we gewoon zelf mee hebben) Na nog een uurtje of anderhalf wachten is het zover en worden onze foto’s genomen waarna we ook onze vingerafdrukken moeten afstaan. Niet één, nee alle 10! Wat?! Wat verwachten ze dat er gaat gebeuren dat ze ons niet kunnen identificeren aan twee vingers? Ik ben zeker van plan de overige acht ook te behouden, maar goed. Gelukkig voor ons is het in het zuiden ook nog één van de mooiste stranden, die we besluiten te bezoeken! Dat het mooi is en mega bekend blijkt al snel als het het kleine strandje helemaal vol ligt met mensen. Lekker druk, maar wel gezellig! Het strand is inderdaad prachtig, omringd met rotsen en helder blauw water! Uiteraard gaat dit gepaard met mega veel verkopers waar we eindelijk eens een fatsoenlijke mega handdoek kunnen kopen die ook nog eens lekker dun is. Stuk beter dan die sneldrogende handdoeken waar we normaal gesproken op liggen. Die zijn namelijk 1,5 meter waardoor je eigenlijk net zo goed helemaal in het zand kunt gaan liggen haha!

Op naar Ubud!

Omdat we uiteraard weer een aantal dagen op de laatste stap van ons visum moeten wachten, gaan we verder backpacken door Bali! We besluiten onze backpacks bij het guesthouse achter te laten en met onze daypacks op de scooter verder te reizen, op naar Ubud! Door de eigenaar van Quince krijgen we uitgelegd welke route het beste is ,waarna ik als navigeerster aan de slag ga. (tegenwoordig weet ik het verschil tussen links en rechts een stuk beter waardoor we 90% van de tijd de goede kant op gaan haha. En inderdaad, geen grap ik ben één van die mensen die eerst naar haar handen moet kijken om het te weten. Maar nu niet meer, nu ben ik PRO!) De weg blijkt inderdaad heerlijk rustig te zijn en we komen onderweg dan ook geen enkele toerist tegen. We zien de meest prachtige rijstvelden en genieten van het uitzicht en hier en daar een gat in de weg, haha.

Wat doen al die enge apen hier?!

Na 1,5 uur met prachtig uitzicht, komen we aan! Ubud it is! Overal zien we winkeltjes en restaurantjes dus we zitten goed. Ons hostel besluiten we lekker midden in het centrum te nemen waar we weer net zo’n lieve eigenaresse vinden en nu ook nog eens een bungalow met mega terras (waar we later die dag het hele gezin op vinden, heerlijk in de schaduw haha). De hele familie blijkt hier te wonen waarbij opa (jaar of 80, of 130 geen idee) elke 10 minuten gebogen voor ons hutje rond scharrelt om de rijst te drogen. De rest van de familie is druk in de weer met een ceremonie waarbij blijkbaar de hele dag gezongen moet worden, haha. Klinkt niet heel mooi, maar gezellig is het wel! We besluiten iets meer van Ubud te willen zien en gaan op weg naar ‘Monkey Forest Sanctuary’. Leuk ideetje van Guido waarbij ik me al af vroeg hoe ‘leuk’ het zou gaan zijn, haha. De apen die ik in de afgelopen maanden heb gezien zijn namelijk grotendeels opdringerig en kwaadaardig haha. Niet echt het soort waar ik graag en selfie mee wil schieten dus. Eenmaal binnen in het park bleken mijn vermoedens te kloppen.. Overal, maar dan echt overal waren apen en dan niet van het formaat schattig maar eerder king kong.. Guido besloot bananen te kopen waarna een volwassen aap het op hem voorzag en hij snel alle bananen zijn kant op gooide haha! Oja, en er stond ook nog eens op de borden dat je de apen niet in de ogen mocht kijken waardoor dit de hele tijd bij mij gebeurde.. Bokito all over dacht ik dus..  Het park bleek wel erg mooi te zijn met veel jungle en leuke wandelpaden. Het toppunt daarentegen was toen er midden op een pad een mega grote aap zat die ook nog eens begon te blazen nadat Guido hem al gepasseerd had, leuk.. Mijn buurvrouw bleek al niet moediger te zijn waarna ze zich achter mij verschool en aan mijn arm vastklampte, haha! Vervolgens kwam de aap richting ons waarna we ons zelf in standbeelden veranderden om vervolgens heel hard de trap op te rennen. Helden, haha!

Wat is het hier mooi!

De volgende dag besloten we de omgeving op onze scooter te verkennen! Helaas voor ons ging het regenen waarna we ons zelf in een knalgroene en felblauwe poncho op onze scooter hesen. Backpacken door Bali kan je natuurlijk niet doen zonder de bekende rijstterrassen te hebben bezocht, dus daar gingen we. De terrassen bleken DE toeristische attractie te zijn, maar na wat geklauter door de bosjes vonden we achter een heuvel nog veel meer terrassen waar bijna geen toeristen waren! Uiteraard moesten we hiervoor wel even betalen bij één van de lokale boeren die zo slim was geweest een hekje te maken bestaande uit een stok en touw, haha. Niet erg indrukwekkend maar na een kleine donatie gingen we verder! Genietend van het uitzicht maakten we al snel een nieuwe vriend die ook nog eens fluit ging spelen. Echt, iedereen in Indonesië bespeelt hier een instrument! De een kan het iets beter dan de ander, (hij hoorde bij het de categorie die het iets minder goed kon, haha) maar ze doen het allemaal!

Na ons zelf weer naar de andere kant van de heuvel te hebben verplaats, vervolgden we onze tocht naar de Gunung Kawi tempel. Hier moest zowel ik als Guido een sarong aan, waarna we een hele hoop trappen naar beneden moesten lopen om de tempel te bezoeken. Guido vond dit alleaal iets te veel van het goede, haha (extra leuk was dat ik me mega fit voelde en als een hertje alle trappen op en af rende waardoor hij er nog minder zin in had, haha. De sarong was volgens hem heeeeeeel warm, daar kwam het door…) Deze tempel was weer heel anders dan wat we eerder hadden gezien en bestond gedeeltelijk uit uitgehakte beelden, erg mooi om te zien! Na ons zelf weer naar boven te hebben verplaatst, waarbij ik moest toegeven dat ik ook een pauze of 20 nodig had, gingen we verder naar de volgende plek. Ongeveer 10 kilometer verderop vonden we de olifantengrot die ook zeker het bezoeken waard was. Niet omdat het zo imposant is, maar meer omdat het weer wat anders is dan we eerder hadden bezocht!

Na al deze bezienswaardigheden stond er nog één stop op de planning, op naar een waterval! Nou ja.. dat was het het plan.Na een poosje rijden kwamen we er namelijk achter dat we totaaaal de verkeerde kant op reden, (ik zou persoonlijk niet weten hoe dat kwam…) waarna we besloten het morgen nog maar eens te proberen! De volgende dag stapten we namelijk op de scooter voor onze derde en gelukkig laatste trip naar het immigratiekantoor, eindelijk!! Na een korte stop bij de waterval (die mooi, maar vooral mega toeristisch was. Lees; bedjes die je aan de rand van de waterval kon huren) gingen we richting het immigratiekantoor waar alles deze keer mee zat! Zowel het verkeer als de medewerkers hadden er zin in en na onze tocht stonden we na 5 minuten dan ook weer buiten! Eindelijk, niet meer wachten en dus op naar het volgende eiland!

Op naar Nusa Lembongan!

Omdat we Bali voor nu wel een beetje gezien hadden, besloten we naar Nusa Lembongan af te reizen. Een klein eilandje zo’n half uur vanaf Bali. Uiteraard zochten we niet erg goed uit hoe we hier kwamen, waardoor we besloten eerst een nachtje in de buurt van de haven te verblijven voor nader onderzoek. Maar niet voordat we de beroemde tempel Tanah Lot hadden bezocht die blijkbaar super dicht in onze buurt zat, maar we even over het hoofd hadden gezien! Helaas bezochten we de tempel met eb waardoor deze niet heel idyllisch in het water lag maar er hordes toeristen om heen drongen, maar de tempel zelf was erg mooi! Vooral gaaf was dat het water hier meters hoog op de kliffen sloeg waarbij ik iets te dicht bij de rand ging staan, haha.

Na ons bezoek aan de tempel namen we een taxi naar Sanur (tip: gebruik op Bali ‘Grab’, dit werkt net zoals Uber, maar er zijn geen creditcard gegevens nodig en is mega cheap) waar we na heel veel file een fijne kamer trokken! Sanur bleek super gezellig en het strand aan deze kant van Bali was fantastisch! Waar het in Canggu bijna zwart was, was het zand hier spierwit en het water helder blauw. Daar houden we van! Daarnaast was hier een boulevard en allemaal restaurantjes op het strand, top! Maar het mooiste moet nog komen… Na neer geploft te zijn bij een restaurant, kwam ik er namelijk achter dat er KROKETTEN op de menukaart stonden. WAT?! Was ik in de hemel beland?  Ik kon mijn tranen van vreugde niet meer bedwingen en bestelde 16 porties (oké, één maar blij waren we wel haha). Helaas bleek onze vreugde iets te veel van het goede aangezien het geen ragout was, maar meer iets van aardappel met vlees, maar het leek op een kroket dus ik was tevreden.

Na wat online research en een mislukt tochtje richting het vertrekpunt van de lokale boot,(deze keer niet mijn schuld, gelukkig) kwamen we er achter dat deze goedkope manier van transport misschien iets te ver ging. Online vonden we namelijk bijna niemand die dit deed en daarnaast gaven de mensen aan die dit wel hadden gedaan dat de boot eigenlijk alleen voor etenswaar bedoeld was. Als je al kon zitten het op een zak rijst was met een kip op je schoot, haha. Hoewel dit best grappig klonk, besloten we toch maar voor de snelle boot te gaan die toch al niet zo duur was. Beetje ongemakkelijk was het wel, aangezien ik de eigenaresse van ons guesthouse had afgewezen met haar tickets en nu met hangende bootjes terug moest aangezien ze ook nog eens de goedkoopste was. (ik mocht van Guido helaas niet snel naar boven rennen en het hem laten regelen dus daar stond ik dan, haha). Gelukkig wilde ze ons nog de kaartjes verkopen en dus zaten we de volgende dag op de boot naar Nusa Lembongan!

Benieuwd hoe dit paradijs is? Houd de blog dan in de gaten voor snel een nieuw reisverslag! Maar eerst nog wat foto’s!