Kyaiktiyo: Het bedevaartsoort van Myanmar, of toch ‘gewoon’een rots?

Tijdens de voorbereiding van onze reis lazen we dat het bedevaartsoord van Myanmar Kyaiktiyo moest zijn. Overal werd geschreven dat daar een gouden rots tegen de zwaartekracht op het randje van een berg zou vechten en ongelofelijk spectaculair zou zijn, dus daar moesten we heen!

Na een korte busrit van ongeveer drie uurtjes kwamen we aan Kyaikiyo waar we gelijk heerlijk onvoorbereid besloten onze backpacks te dumpen en de gouden rots te bezoeken. Dit hoefde gelukkig niet te voet aangezien deze zich op een hoge berg bevond! Er gingen namelijk vrachtwagens vol (serieus echt zes vrachtwagens per keer) met toeristen, waaronder het merendeel locals, omhoog. De vrachtwagens waren zo omgebouwd dat ze bovenop vol waren gebouwd met stalen bankjes waar zoveel mogelijk mensen ingepropt werden(altijd lekker tegen tegen een wildvreemde aangeduwd worden met 35 graden,haha). Gelukkig werd ons verzekerd dat mocht er iets gebeuren de prijs inclusief levensverzekering was.. Al wisten we niet of dit ons een goed of slecht gevoel moest geven. Eenmaal onderweg begrepen we wel het nut hier van haha. De rit omhoog was namelijk net een achtbaan! De chauffeur scheurde zonder te remmen de bergweg op die vol met hobbels, haarspeldbochten en diepe ravijnen zat. Gelukkig waren de vrachtwagens hier tegen bestemd en ook van de chauffeur merkte je duidelijk dat hij deze route kon dromen, al mocht het van mij wel iets minder! Onderweg maakte ik een nieuwe bff waar ik meerdere foto’s mee maakte ( op haar verzoek haha) maar ook voor ons vertaalde wat en wanneer er betaald moest worden. Overigens vond ze mijn Longi (traditionele rok) echt helemaal het einde die ik had gekocht aangezien ik na vijf minuten in een korte broek het onderwerp van de dag was. Vond gelukkig toch iemand deze modemisser waarin je alleen maar hele kleine stapjes kunt zetten fantastisch haha!

Prachtig uitzicht vanaf de berg!

Na halverwege een flinke ticketprijs voor de busrit te hebben betaald (weliswaar €4 p.p. maar ook de locals met een erg laag salaris moesten dit betalen) en vervolgens nog een stuk of zes keer gevraagd te worden voor een donatie voor de almachtige rots, kwamen we boven aan. Hier wachtte ons een prachtig uitzicht over het geweldige landschap! Na een korte tocht richting de rots waarbij je je kon laten dragen op een ligstoel die twee mannen op hun nek droegen ( wat wij uiteraard niet gedaan hebben, hoe erg kan het worden!). Kwamen we aan bij de entree… Hier bleek dat voor de rots nog eens extra fee moest betalen wat we op zich al wisten maar ook dat de laatste bus naar beneden om zes uur zou vertrekken en het was nu half 6, oeps! Aangezien de hotels op deze berg prachtig mooi maar ook rond de 130 dollar waren leek ons dit geen goed idee dus dropen we maar weer af naar de vrachtwagen. Hier bleek dat de terugrit ook apart betaald moest worden dus dat onze trip alleen maar geld had gekost en weinig had opgeleverd, gelukkig is het allemaal niet zo duur!

DE gouden rots

De volgende dag, nog bont en blauw van de vorige rit, gingen we een stuk eerder omhoog! Na korte controle en het betalen van de fee, de overigens alleen voor buitenlanders is zoals zo vaak hier in Myanmar, kwamen we aan bij DE gouden rots. Hier waren we voor gekomen! De meest fantastische, tegen de zwaarte kracht werkende, voor mensen uit Myanmar een bedevaartsoord- rots. Vooral voor ons nogal een anti climax want op zich zag het er best spectaculair uit en hing de rots te balanceren op de rand, het was na 5 minuten nog steeds een rots die op zich niet eens echt groot was. Zo bleek maar weer dat je niet alles moet geloven wat wordt aanbevolen haha, maar ja hebben we dat ook weer gezien! Na nog wat rond te hebben gelopen over een marktje op de steile rotswand gingen we maar weer naar beneden waar we de rest van de middag op het terras ons verdriet weg hebben gedronken met ijskoude biertjes! Ook besloten we voor de volgende dag gelijk een ticket naar Yangon te boeken, de vroegere hoofdstad van Burma! Hierover de volgende keer meer, maar eerst nog wat foto’s!

Niet alleen kon jezelf getild worden maar ook je spullen was geen enkel probleemHet uitzicht was het meer dan waard!Daar waren we dan eindelijk!Een paar hoge piefen die uiteraard wel in de schaduw moesten staan!De gouden rots is er niks bij!