Na het prachtige Nusa Lembongan en Nusa Ceningan, reizen we verder en gaan we Lombok ontdekken! Het eiland dat de lokale mensen ook wel Bali 2 noemen. Dit vanwege de prachtige stranden, met een stuk minder toeristen. Klinkt niet verkeerd toch? Benieuwd hoe wij het hier hebben? Lees dan snel verder!
Lombok ontdekken- Op de mega gezellige boot!
Omdat zowel Nusa Lembongaan als Lombok een eiland is, pakken we weer de boot! Deze keer niet een luxe versie, maar een goedkope en langzamere optie! Geen probleem aangezien we alle tijd van de wereld hebben! We worden deze keer echt opgehaald (niet zoals de vorige keer waarbij ‘ophalen’ eigenlijk betekende zelf op de scooter achter iemand aanrijden) en vertrekken met nog 6 backpackers richting de andere kant van het eiland. Uiteraard is ook hier geen haven en moeten we daarnaast eerst met een klein bootje, om vervolgens op onze daadwerkelijke boot te klimmen. Nee, lekker efficiënt is het niet altijd, avontuurlijk daarentegen wel! Na veilig, inclusief backpack, op de grote boot aangekomen te zijn namen we plek op het dek. Uiteraard moesten de eerder vervoerde kippen alleen wel even verplaats worden, haha. De muziek ging voluit en het bier werd aangeboden. (niet dat dit erg goed verkocht werd aangezien het 8 uur was, maar dat er terzijde haha) Al snel bleek waarom deze boot langzaam was, de motoren waren namelijk uit een scheepswrak opgedoken waardoor ze om de 10 minuten uitvielen. Grapje, maar de de boot deed het wel een stuk of 10 keer niet meer, haha. Gelukkig hadden we er prachtig weer bij en een gezellig muziekje dus geen probleem voor ons!
Rustig en relaxed Senggigi
Na een relaxed en langzaam boottochtje, bereiken we de haven van Lombok (uiteraard niet na 3 stops op andere eilanden maar goed, wij wilden goedkoop reizen haha). Hier pakken we samen met twee Belgische meiden een taxi naar Senggigi, een gezellig kustplaatsje op Lombok. Dat het hier een stuk rustiger is dan op Bali blijkt al snel. Op de weg is namelijk bijna niemand en ook het dorpje Senggigi is vergeleken met Bali bijna verlaten. Al snel vinden we de homestay die we online hebben gevonden met de hulp van een erg opdringerig mannetje. Gelukkig snapt deze man wel wat onderhandelen is en al snel zitten we voor een super lage prijs in een fijne kamer, prima! Na een scooter te hebben gehuurd voor het luttele bedrag van €3,50, rijden we ‘helemaal’ naar de overkant van de straat om te lunchen. Hier komen we er achter dat het opdringerige niet alleen bij de vorige verkoper er goed in zat, nee ook hier worden we van alle kanten aangevallen. We zijn bijna in staat deze plek te verlaten als we een fijn tentje verderop vinden met aardige bedieningen en goede prijzen, dit lijkt er meer op! We genieten op gekleurde zitzakken van het heerlijke weer en goede eten. O ja, en ik laat me ook overhalen voor een prachtig armbandje met zelf gevonden schelpjes (persoonlijk denk ik eerder zelf gekocht, maar dat terzijde haha). Gelukkig mag je als backpacker er bij lopen als een hippie en passen ook deze houtje touwtje armbanden goed in mijn garderobe haha. Maar wees niet bang lieve vriendinnen van mij, winkelen doe ik nog steeds hoor haha!
Op naar de watervallen!
De volgende dag besluiten we wat te willen ondernemen en dus stappen we op de scooter voor een tocht van 2 uur. Hoewel het eiland op zich niet erg groot is, liggen de meeste bestemmingen toch vrij ver uit elkaar. Gelukkig zijn we het verre rijden inmiddels gewend en dus stappen we op onze scooter voor een prachtige tocht langs de kust van Lombok. Onderweg zien we geweldige uitzichten en ontmoeten we tijdens een korte pauze super vriendelijke locals. Hier wil iedereen juist een praatje aanknopen of je helpen bij het zoeken van de weg, geen opdringerige verkopers deze keer! Ons beeld van Lombok veranderd dan ook 360 graden! Na wat aanwijzingen en de verzekering dat het niet gaat regenen vandaag. (er is nogal een dreigende lucht maar de lokale mensen doen een paar telefoontjes voor ons en weten ons te vertellen dat het in een stadje verder terug regent, maar bij de watervallen niks gaat vallen. Hoe fijn is dat, persoonlijke Piet Paulusma!) Hoewel we goed naar de locals hebben geluisterd rijden we aan de hand van Google Maps richting de watervallen. (notitie voor mezelf; NOOIT MEER DOEN) Want hoe handig Google Maps ook is, hij kiest altijd de meest toeristische route die totaal niet te rijden valt. Ook deze keer komen we in een klein dorpje aan waar de goede weg (zonder gaten eerlijk waar) ophoud. Nee, het is niet zo dat hij nog een beetje aanwezig is, hij is gewoon weg. Dus daar rijden we over grote stukken steen vermengd met een hele hoop los zand. Ach, denken we er zal zou vast wel weer een goede weg komen toch? Onderweg komen we groepen kinderen tegen die ons al lachend en zwaaiend begroetten (ik zou ook lachen als ik twee toeristen op een scooter uit de jaren 80 over deze weg zag rijden). Gelukkig kunnen ze ons wel de weg wijzen al zie je ze denken- succes daarmee, haha. Na veel geploeter komen we bij een heuvel aan en aangezien we al zo lang onderweg zijn is omdraaien ook geen optie meer. Ik besluit af te stappen en Guido probeert zo snel mogelijk de heuvel op te rijden zodat het a: achter de rug is en b: hij überhaupt de top bereikt haha. Het volgende kwartier gaat het zo door waarbij ik het grootste gedeelte loop. (goed voor de conditie denken we dan maar) Bij de laatste killer heuvel komen we een lokale man tegen die erg moet lachen. Ook hij neemt deze route voor het eerst en heeft zo’n slechte weg nog niet eerder meegemaakt. (gelukkig voor hem is hij met een 4 wheel drive) Hij geeft aan dat de weg nu snel beter wordt, tenminste als we de heuvel opkomen. Gelukkig voor ons lopen er al een poosje twee nieuwsgierige jongens achter ons aan die ons het laatste stuk van de heuvel (samen met mij) opduwen! De weg blijkt hierna inderdaad beter te zijn en vijf minuten later bereiken we de waterval!
De mooiste watervallen tot nu toe!
Na deze heftige tocht komen we aan bij de ingang van de watervallen. Gelukkig hebben we ons van te voren ingelezen, want uiteraard wordt er verteld dat we een gids nodig hebben terwijl we online lezen dat dit onzin is. We geven dan ook aan zelf naar de waterval te lopen en het ‘risico’ voor lief te nemen. Onderweg komen we er al snel achter waarom iedereen online aangeeft dat het nemen van een gids overbodig en geldklopperij is. Er is namelijk een stenen pad waar je nog niet verdwaald op zou kunnen raken al zou je het willen. De eerste waterval is erg mooi en we zien dan ook de lokale bevolking (volledig gekleed in lange kledig) genieten onder de koud en harde stralen, gratis massage noemen ze dat hier haha. Om naar de tweede waterval te komen blijk je van het eerste pad af te moeten wijken, niet erg lastig om te vinden. Vooral aangezien bijna iedereen een gids heeft en we altijd hun nog kunnen volgen haha. De route brengt ons ook hier over een verhard pad wat ons hier en daar door een ijskoud beekje brengt. Na ongeveer 30 minuten komen we aan bij één van de mooiste watervallen die we ooit hebben gezien! Onderweg naar de waterval val ik bijna face first in het water, maar bereik uiteindelijk toch droog en ongeschonden de prachtige waterval! Guido besluit wel een duik te willen wagen en zwemt in het ijskoude water! (ik daarentegen vind het wel mooi genoeg vanaf de kant haha)
Relaxen, cocktails en goedkoop eten!
De volgende dagen genieten van het rustige Senggigi door vooral op het strand te liggen en cocktails te drinken. Gelukkig kunnen we dit compenseren met het goedkope eten dat op het plein van Senggigi wordt verkocht waar we al eten voor €1 a €2! Al moet ik toegeven dat alleen de eerste keer eten geslaagd was toen we een standje vonden met overheerlijke hamburgers. De tweede keer was deze namelijk dicht waardoor ik al wenend koude rijst met ei bij het volgende standje heb gegeten. Nou ben ik hier al geen fan van, maar koud kunnen ze het ook overdrijven haha. (wees niet bang ik heb het gecompenseerd met een overheerlijke Cornetto haha, die van aardbei uiteraard voor de vitaminen)
Op naar levendig Kuta
Na deze paar rustige dagen besluiten we verder te reizen. We willen Lombok ontdekken en dus kunnen we niet alleen op Senggigi blijven! Na een paar keiharde onderhandelingen waarbij ik een stuk of 4 keer wegloop (werkt altijd), dingen we af tot een goede prijs om ons morgen naar Kuta te laten vervoeren! (ik moet toegeven dat ze bij de vierde keer me niet meer achterna kwamen en ik zelf maar met hangende pootje terug ging, haha) We stappen de volgende ochtend in een minivan naar Kuta waar we na zo’n 1,5 uur aankomen. Overal zien we gezellige restaurantjes, mega veel backpackers en een overvloed aan homestays, dit is meer iets voor ons! Uiteraard hebben we niks geboekt en na een kleine zoektocht vinden we een heerlijke kamer inclusief ontbijt en met prachtig balkon, heerlijk!
Prachtige natuur en hoge kliffen
Na een overheerlijke lunch bij één van de hippe en gezonde tentjes bij ons in de straat, besluiten we op onze scooter te stappen om de omgeving te verkennen. Online vinden we een mooi strandje op zo’n half uurtje rijden dus daar gaan we naar toe! Ook dit strand is weer prachtig en het water helder blauw. We laten ons overhalen om een snorkelset te huren die we tegen een klein prijsje de hele dag kunnen gebruiken. Helaas begrijpen we al snel waarom, haha. Hoewel het water prachtig is en je er schildpadden zou moeten kunnen zien, zien we tijdens het snorkelen nog niet eens onze eigen handen. Het water is zo troebel en zanderig dat we net zo goed onze ogen dicht konden doen. Daar zijn we dus mooi ingetrapt haha, al zijn we niet de enigen die wanhopig iets onderwater proberen te zien. Na een paar uurtjes op het strand houden we het voor gezien en besluiten we nog even naar sunset point te lopen. We zien namelijk zoveel mensen die heuvel oplopen dat ook wij ons zelf maar de heuvel op slepen. (ja, inderdaad ik ben lui) Eenmaal boven (wat redelijk lastig ging op een slipper die om de drie seconden sneuvelde), zien we het meest prachtige uitzicht! We staan namelijk vanaf enorme groene kliffen/bergen naar de zee te kijken. Hoe gaaf is dit! Zeker één van de mooiere plekjes van Lombok waar we dan ook meerdere keren terug komen de volgende dagen!
Slippers maken?!
Omdat mijn slippers voor de zoveelste keer gesneuveld zijn, besluiten we na ons diner met overheerlijke pizza’s, (en de nodige cocktails want het was immers happy hour) seconden lijm te kopen om het voor eens en altijd op te lossen! Guido zal dit klusjes wel even klaren… haha. Helaas voor hem blijken de cocktails toch iets meer aan te slaan dan verwacht en bij het openen van de lijm gaat het helemaal mis. Guido duwt namelijk in de tube terwijl hij hem openmaakt en na een schreeuw verdwijnt hij vliegensvlug naar binnen, dat is niet goed gegaan dus. Slap van de lach loop ik naar de badkamer waar ik Guido onder de douche tegenkom. Het enige dat hij zegt is; Je moet beloven dat je niet gaat lachen oké? Persoonlijk vond ik dat het daar al een beetje te laat voor was, maar goed ‘beloofd’. Hierna stapt hij uit de badkamer en laat zijn handen zien die twee grote hompen lijm zijn en ook zijn enkel heeft een nieuwe toevoeging… Ik houd het niet meer van het lachen en probeer Guido zo goed mogelijk te ondersteunen om de secondelijm van zijn lichaam af te schrobben. (grapje ik lach alleen maar terwijl ik toe kijk, ik ben een heks) Zelf voel ik de cocktails iets minder en repareer nog maar even snel mijn slipper voordat alle lijm opgedroogd is, haha.
‘Pink’ Beach?!
Na nog een paar dagen relaxen op Kuta, zijn we klaar met alleen maar op het strand liggen en besluiten we het avontuur op te zoeken. We stappen voor de zoveelste keer op onze scooter om deze keer Pink Beach te bezoeken. Dit zou een prachtig roze strand zijn op ongeveer 2 uurtjes rijden dus daar gaan we! Ook de wegen aan deze kant van het eiland blijken fantastisch te zijn en na ongeveer 1,5 uur rijden komen we eindelijk in de buurt van het beroemde strand. Helaas houd de goede weg er mee op, maar we zijn wat gewend! Al hobbelend rijden we verder waarna we een afslag naar links nemen. Nog zo’n half uur later bereiken we het einde van de straat, maar een roze strand ho maar. Ooo jullie willen naar pink beach?! zegt een local; Ja dan moet je helemaal terug en dan naar rechts. Oké, daar waar we net vandaan kwamen dus haha. Guido zegt vervolgens ook nog eens; Ja ik zeg wel een bordje met iets met roze staan, maar ja jij zei dat het volgens Google Maps deze kant op was…. Dus daar gingen we weer (nadat ik met de scooter over Guido was heen gereden) het hele eind terug! Na nog ongeveer een uurtje rijden, waarbij we ondertussen aapjes spotte, kwamen we aan! Eindelijk, we hadden het roze strand gevonden.. Nou ja… Ik weet niet wie die naam had verzonnen maar gebaseerd op het strand kon het niet zijn. Het strand was namelijk gewoon geel afgezien van een paar rode zandkorrels. Haha nou ja prima, we hadden eigenlijk ook niet anders verwacht. Gelukkig ging het ons meer om het dagje uit, dus na een paar uurtje op het strand namen we de juiste route terug.
Gaan we het doen?!
Na nog een paar dagen genoten te hebben van alles wat Kuta te bieden heeft, besluiten we dat het tijd wordt om weer een activiteit te ondernemen. En wat kan je nou beter doen op Lombok dan de Rinjani te beklimmen? Hoewel we online lezen dat het vrij pittig is, besluiten we er na veel getwijfel voor te gaan! We gunnen ons zelf nog één dagje mentaal voorbereiden en boeken een tour naar de top van de berg! Benieuwd hoe dit ons is vergaan? Houd de blog dan in de gaten! Ik kan je verzekeren, het zal niet tegenvallen! Maar eerst nog meer foto’s van het prachtige Lombok!
