Na onze zware beproeving bij het beklimmen van de Rinjani, vertrekken we richting de Gili’s. Onze eerste top is Gili Air! Heerlijk een paradijselijk eiland vol met restaurantjes en een helder blauwe zee, net wat we nodig hebben!
Bijkomen op de Gili’s – Ik moet douchen, NU!
Na een kort boottochtje, komen we aan op Gili Air- het minder toeristische zusje van de Gili’s. Volledig uitgeput en onder het stof gaan we opzoek naar een kamer. Uit ervaring weten we dat we onder druk niet de beste keuzes maken en nu we zo moe zijn al helemaal niet. We lopen wat door de gezellige straatjes als een verkoper van een klein winkeltje ons spot. Hij heeft wel een kamer voor ons, als we ‘even’ meelopen. Hoewel ik al het gevoel heb dat dit niks wordt, volgen we toch maar. We hebben ook niet echt een beter idee, dus wie weet! Uiteraard zit de bungalow super ver weg waardoor we voor mijn gevoel kilometers aan het lopen zijn. Hier heb ik niet voor getekend! Ik wil een slaapplek met warm water en wel nu! Eenmaal aangekomen bij het hutje is het zoals we al hadden verwacht, basic en heeft in de verste verte niets met luxe te maken… Alles is van bamboo en hoewel we daar al vaak ingeslapen hebben, heb ik er nu totaal geen zin in. Ik wil luxe, maar teruglopen heb ik nog minder zin in, haha. Na wat afdingen besluiten we de kamer voor één nachtje te boeken en de volgende dag verder te zoeken. Eindelijk kunnen we de vele lagen stof en modder van ons afspoelen. In dit geval wel met koud water en een miezerig straaltje, maar we worden schoon! Al is de badkamer zelf dit niet echt, maar daar denken we maar niet te veel over na, haha. (lees: de muren van de badkamer waren geel geworden op sommige plekken, waarbij ik maar even in het midden laat hoe ik denk dat dit gekomen is haha)
Wat een spierpijn!
Na een heerlijke nachtrust, waarbij Guido een half uurtje nadat we in onze kamer zijn getrokken zonder avondeten in slaap valt, vertrekken we opzoek naar een nieuwe kamer! We vinden gelukkig een prima kamer met zwembad en ontbijt, hier kunnen we wel herstellen! We hebben namelijk de ergste spierpijn die we ooit hebben gehad! We besluiten de eerste dagen niks anders te doen dan te chillen in ons overheerlijke bed of ons zelf te verplaatsen voor goed eten of het strand. Onze mede beklimmers kom ik die zelfde dag overigens al tegen op de fiets of met het idee om te snorkelen. Wij daarentegen houden ons vastbesloten aan ons plan, haha! (we zijn geen op gevers natuurlijk)
Prachtig snorkelen!
Na een paar dagen relaxen zijn wel weer klaar met op het strand liggen, en besluiten iets te gaan doen! Samen met Sanne en Huub vertrekken we naar het strand om een middagje te gaan snorkelen. We huren een snorkel set op het strand en verkennen om de beurt de onderwaterwereld van Gili Air. Als eerste gaan Guido en Huub in het water die beide enorme waterratten zijn. Dit blijkt wel als ze ongeveer 1,5 á 2 uur later pas weer terug keren op het strand! We horen hoe prachtig de vissen zijn, dus ook Sanne en ik moeten er aan geloven! Voor het eerst sinds we hier zijn betreed ik het water (nee, inderdaad ik ben geen waterrat haha) om vervolgens gelijk onderuit te gaan over alle scherpe stenen. Nee lekker zwemmen is er hier niet bij. De beste tactiek is dan ook om je innerlijke zeemeermin te vinden. (die ik uiteraard bezit) Ik ga super charmant in één centimeter water liggen om daar mezelf al zwemmend/vooruit duwend naar het diepere water te begeven. Onderweg zien we prachtige vissen in de meest heldere kleuren! We zien zelfs een knalgele vis die zichzelf heeft opgeblazen. (niet als in geëxplodeerd uiteraard haha) Ook deze keer blijkt, hoewel ik snorkelen best leuk vindt, dat ik hier zeker geen olympische medaille in ga halen. Op de één of andere manier presteer ik het om mijn bril om de tien minuten vol te laten lopen waardoor ik hem al trappelend moet herstellen. (erg soepel gaat dit niet, waarbij ik minstens 3 keer kopje onder ga) Op een gegeven moment presteer ik het zelfs om mijn duikbril in mijn haar vast te maken. En dan bedoel ik niet vast als in ‘vervelend’ maar als in het is voor altijd onderdeel van mijn kapsel haha. Ik heb het namelijk zo voor elkaar dat het gedeelte waar de snorkel door heen zit nu ook mijn haar meerdere malen door heen gedraait zit en ik geen einde of begin zie. Ik besluit de duikbril maar aan mijn haar te hangen waarbij ik al zwemmend de duikbril, inclusief snorkel, achter mij aansleep, akward. Na een poosje kom ik Sanne weer tegen die mij al lachend uit mijn lijden verlost, haha. Ik blijf in het vervolg wel lekker op de kant haha!
Lekker Hollands op de fiets!
Omdat we van iedereen horen dat fietsen op Gili Air een must is, besluiten ook wij een fiets te huren. Na een prachtige oranje fiets (we blijven wel Nederlanders natuurlijk) inclusief mandje te hebben gehuurd, beginnen we aan ons avontuur! Vol enthousiasme stappen we op onze fiets waarbij we ons na 500 meter afvragen waarom fietsen hier in hemelsnaam door iedereen wordt aangeraden?! Net buiten de toeristische straat gaat de weg namelijk over in zand… Nou zijn wij Nederlanders natuurlijk pro in fietsen en kunnen met vele obstakels omgaan, maar hierbij denk ik eerder aan al fietsend met een paraplu in je hand een kleuterklasje inhalen, niet rijden over zand dat zo diep is dat je fiets bijna begraven wordt tijdens het trappen. Nou afstappen dan maar, dit gaat niet! Omdat we uiteraard niet willen opgeven, slepen we onze fiets mee op het strand om daar te fietsen. Dit gaat beter! Hoewel we wel alle zonnebaden de mensen moeten ontwijken, maar dat is alleen voor hun iet wat eng haha! Omdat we niet echt nagedacht hebben over het moment om te gaat fietsen, rijden we in de volle zon over het strand. Niet erg aangezien dit bloedhete weer ons een goed excuus geeft om zo vaak mogelijk bij gezellige strandtentjes te stoppen voor een overheerlijk drankje!
Op naar Gili Trawangan!
Na heerlijke dagen op Gili Air, waarbij we genoten hebben van overheerlijk eten en vele drankjes, besluiten we verder te reizen naar Gili Trawangan! Dit eiland zou volgens iedereen mega toeristisch zijn, maar aangezien wij dit altijd wel gezellig vinden, hebben we er zin in! Op naar het drukste eiland van de Gili’s! Op de ochtend zelf boeken we een bootticket waarbij we met onze backpack en al door het water onze boot beklimmen, nee steigers daar doen ze hier niet aan haha. Na een kort tochtje komen we aan op Gili T! Omdat we geen idee hebben waar we willen slapen besluit Guido op de backpacks te letten (zware taak, haha) waarbij ik opzoek ga naar een accommodatie. Had natuurlijk ook andersom gekund, maar we weten allemaal dat we dan in het eerste de beste hutje zouden slapen, haha. Na wat rondlopen, waarbij ik een aantal nare kamers zie, kom ik de perfecte slaapplek tegen! Een mega bungalow met groot terras, enorme badkamer en ook nog eens gezellig ingericht, top! ( dat laatste blijkt vaak lastig waardoor het altijd een combinatie is van een eng uitziende fleece deken, fel tl licht en een paar gezellige huisdieren in de vorm van gecko’s)
Prachtig Gili T!
Na onze spullen te hebben gestald, besluiten we het eiland te gaan ‘verkennen’. Oftewel we zoeken de gezelligste strandbar op om daar de rest van de dag te genieten van het heerlijke weer onder het genot van een paar drankjes. Hoewel Gili T inderdaad erg toeristisch is, vinden we het er super! Er zijn heel veel gezellige restaurantjes, veel winkels en de sfeer is top! Wat wil je nog meer! S’ avonds is het altijd wel ergens happy hour waardoor we genieten van cocktails voor een backpack prijsje! Maar dat was niet alles, want we vonden zelfs een bioscoop op het strand! Inclusief popcorn, dus daar moest ik heen! De kaartjes bleken wel wat aan de dure kant, maar voor €7,50 zouden we en de film kunnen zien en ook nog een hamburger krijgen. Hoefden we in ieder geval niet meer te eten, toch?! We ploften neer op de comfortabele lounge bedden waarna we tijdens de film onze ‘hamburger’ kregen. Dit was serieus de kleinste hamburger die ik ooooooit had gezien! Hij paste zelfs in een mini popcorn bakje waar ze hem ter decoratie dan ook in hadden gedaan, oké tot zo ver avond eten dus haha!
Na een dagje relaxen, besluiten we de volgende dag de andere kant van het eiland te bezoeken. Omdat onze fietstocht op Gili Air nog vers in ons geheugen zit, besluiten we te gaan lopen. Al snel komen we er achter dat Gili T ook een hele andere kant heeft met prachtige rustige stranden! We besluiten bij één van de luxe uitziende bedjes neer te ploffen om onze bruine huidskleur te onderhouden. (zwaar leven van een backpacker, i know) Bij dit strandtentje hebben ze erg hun best gedaan om alles zo Instagram waardig mogelijk te maken. Er zijn dan ook de nodige schommels in het water gezet die roepen om een aantal foto’s. Beetje jammer is alleen dat mijn voorganger het leuk vond om de schommel een extra zetje te geven waardoor hij nogmaals over de balk is gevlogen. Hierdoor hangt deze ongeveer een meter boven het water. Geen probleem zou je denken, maar mijn bovenlichaam heeft de kracht van zo’n hondje met van die korte pootjes. Hoe ik ook probeer, ik kom nog geen centimeter van de grond en al helemaal niet op de schommel haha. Gelukkig heb ik Guido die mij met liefde (grapje hij wilde niet, maar ik na 6 pogingen kon hij het niet meer aanzien) op de schommel tilde. Na een aantal foto’s die niet eens erg mooi waren, maar vooral heel donker, (gaat alle moeite) moest ik ook weer naar beneden. Daar zat ik dan, hoog in de lucht met in het water vele scherpe rotsen en stenen. Ik zou hier dus voor aaaaltijd moeten blijven. Gelukkig kreeg ik Guido zo ver mij een tweede keer te komen verlossen, waarna ik op zijn rug sprong en we allebei achterover keilde in het water, super charmant haha!
Is dit een aquarium?
Na ons hele schommel avontuur, besluiten we de volgende dag te gaan snorkelen. Guido vindt dit fantastisch om te doen en dus offer ik mezelf op om een paar uur als een lijk in het water te drijven. Deze keer heb ik gelukkig niet een bril die om de 10 seconden vol loopt, of zich op magische wijze met mijn haar samen smelt, dus dat gaat de goede kant op! Omdat ook hier gelijk voor de kust al vele rotsen liggen pas ik mijn tactiek ‘in 1 centimeter water al snorkelen’ toe om mezelf te begeven naar dieper water. Eenmaal in dieper water is het net alsof we in een aquarium zwemmen, dit is zooooo mooi!!! Enorme scholen gekleurde vissen zwemmen om ons heen! Guido heeft van te voren een flesje water met brood kruimels gemengd waardoor we als de rattenvanger van Hamelen (maar dan anders) de vissen lokken. Helaas werkt de stroming niet heel eg mee waardoor de kruimels niet richting de vissen drijven, maar voornamelijk wijzelf door de natte stukjes brood zwemmen,haha! Na 1,5 uur rond te hebben gedobberd en de meest prachtige vissen te hebben gezien, besluiten we terug te gaan (lees; met ‘we’ bedoel ik mezelf, want ik ben uitgezwommen… voor de komende drie jaar). Dit gaat iets moeilijker dan verwacht als we op een hoop hoge rotsen botsen. We hebben de keus, of verder opzij zwemmen door een achterlijke zware stroming, of hier over heen lopen. Tegen beter weten in kiezen we voor de laatste optie. Hoewel ik uiteraard uiterst lichtvoetig ben, maken de flippers het mij niet gemakkelijk. Vooral niet als ik met mijn ene voet op de ander ga staan en achterover op de rotsen val. Guido daarentegen gaat als een zeediertje zo soepel, waarbij hij mij achterlaat en af en toe lachend achterom kijkt… Na een poosje bereik ook ik weer dieper water en zit ons snorkel avontuur erop haha.
BRAND!!!!!!
Omdat een vriendin van Laura (Josine) ook op Gili T is, moet er uiteraard afgesproken worden voor een overheerlijk diner en wat drankjes. Na een lekkere middag op het strand, vertrekken we richting onze fijne kamer om ons klaar te maken voor die avond. Omdat we ruim de tijd hebben doen we rustig aan en kijken we een paar series. We zitten heerlijk te relaxen als onze stroom twee keer achter elkaar uit valt (wat normaal is) en ik opeens iemand borden hoor laten vallen gevolgd door veel geschreeuw en paniek. Ook buiten hoor ik mensen rennen en schreeuwen waardoor ik me afvraag wat er in hemelsnaam aan de hand is. Ik trek de oordopjes uit Guido zijn oren en geef aan dat er iets helemaal fout gaat. Omdat we niet weten waarom er precies paniek is, besluit ik naar buiten te gaan waarna ik onze bovenburen de trap af zie rennen met al hun spullen. SHIT, wat hier gebeurd hier? Ik roep onze boven buurman na die roept: VUUR!! We bedenken ons niet en pakken zo snel mogelijk onze tas met paspoorten en gooien daar de camera en laptop bij in. Zo dat staat buiten en is veilig, nu de rest nog! We doen zo snel als we kunnen de spullen in onze backpack, wat uiteraard voor geen meter lukt en gooien de rest op het grasveld voor onze bungalow. De lokale mensen komen al schreeuwend naar ons toe dat we echt moeten gaan nu. We pakken de laatste spullen uit onze kamer en zien het vuur boven onze open badkamer muur uitkomen. Dit gaat niet goed komen zo. De lokale mensen nemen al rennend alle spullen voor ons mee die we niet meer kunnen dragen en rennen zo snel mogelijk langs de receptie om onze spullen in de steeg ernaast neer te gooien! Inmiddels komen de vlammen boven het dak van ons hotel uit en is iedereen nog steeds in paniek. Op dat moment komt Guido er achter dat zijn portemonnee met alle belangrijke pasjes mist! Snel gaat hij met één van de locals van ons hotel terug om te kijken of hij nog ergens ligt. Dit is niet het geval dus hij moet tussen onze spullen zitten! Ondertussen helpt onze Duitse buurjongen mij om alles zo goed mogelijk in onze tas te proppen. Dit terwijl een lieve lokale vrouw met baby op haar arm met mijn telefoon schijnt zodat er licht is. Zo lief dat iedereen probeert te helpen!
De locals geven aan dat we zo ver mogelijk weg moeten gaan en dus pakken we onze spullen bij elkaar om naar het hotel van Josine en Manouk te vertrekken. Lekkere binnenkomer zo, haha. Na wat hulp van de receptie vinden Josine en Manouk en kunnen ook wij een kamer in dit hotel krijgen. Na al onze spullen neer te hebben gegooid vinden we zelfs onze portemonnee terug!! Uiteraard zijn we het één en ander kwijt geraakt waaronder één helft van mijn zojuist aangeschafte bikini. Serieus, van alles wat ik heb raakt dit kwijt?! Ook de tondeuse ligt nog in de badkamer beseffen we ons, nou ja jammer dan! De enige beschikbare kamer is uiteraard een dorm, maar we hebben hem voor ons zelf dus prima! Na alles weer een beetje geordend te hebben, besluiten we ons hotel te bekijken. We denken dat er niks van over is, maar we zullen zien! Eenmaal aangekomen is het vuur geblust en ons hotel wonder boven wonder gered! De eigenaren zijn super opgelucht en nadat ik vraag of ik misschien in de kamer kan in verband met mijn verloren bikini, haalt de eigenaresse deze al lachend achter de toonbank vandaan! Die was dus op de grond gevallen, wat een geluk!! Omdat er geen stroom meer is spreken we af dat we de volgende dag weer onze kamer in kunnen, maar nu eerst eten want we zijn uitgehongerd!
We besluiten naar een veganistisch tentje te gaan (wees niet bang, wij zijn nog steeds carnivoren) waar we een geweldige maaltijd voor geschoteld krijgen! Na dit heerlijke eten, voornamelijk bestaande uit aardappel en groente, (goed voor mijn uitgebalanceerde schijf van vijf dieet dat bestaat uit fruit, chips, vlees en alcohol) verplaatsen we ons naar het strand voor een paar cocktails. Hier blijkt de barman iet wat moeite te hebben met onze drankjes, als ik elke vier slokken een heel klein stukje versneden limoen (inclusief schil) in mijn mond vindt, haha! Maar super gezellig is het zeker! Na deze geslaagde avond, (afgezien van het hele brand gedeelte, haha) gaan we weer terug naar onze dorm. Hierbij lijkt het Guido wel een leuk idee om de kat die voor onze kamer zit binnen te laten terwijl ik op het toilet zit. Deze komt dan ook voorzichtig om het hoekje zetten terwijl ik zit te plassen, bedankt daarvoor haha. Hoewel ik een enorme dierenvriend ben hoef ik niet met een wildvreemde kat in mijn kamer te slapen. (stiekem wilde ik het wel haha) Na de kat weer buiten te hebben gezet, kruipen we in onze hoogslapers voor een welverdiende nachtrust. Deze rust mag niet lang duren als om 4.30 de moskee begint de luiden. De aanwezige spreker zingt/schreeuwt zo hard dat het net lijkt of hij met megafoon en al naast ons bed staat. WAAAAAAAAT is dit?! We zijn veel gewend maar dit is wel heel hard en ook nog eens mega vroeg. Na een half uurtje houd het op en vallen we gelukkig weer in slaap.
Nog even een dagje bijkomen!
Na onze avontuurlijke dag, verplaatsen we ons weer naar onze oude kamer die helemaal opgeruimd en schoon is. Er is zelfs geen spoortje van de brand te zien! Het hotel en restaurant dat tegen onze kamer aan zit, is overigens wel helemaal tot de grond afgebrand. Wonder boven wonder dat alles hier nog staat! Na een heerlijk gezond ontbijtje, besluiten we de rest van het eiland lopend te verkennen. Nou ja, eigenlijk probeerden we een fiets te huren, maar ze begonnen bij zulke absurde prijzen dat we het hele onderhandelen maar achterwege lieten. De verkopers uiteraard wel, deze kwamen ons al rennend achterna om de prijs met zo’n 75% procent te laten zakken. Helaas voor hun zijn we deze keer te koppig en besluiten we stug door te lopen. Na een poosje wandelen komen we aan bij een prachtig strand en gezellig tentje genaamd Casa Vintage Beach. (zeker een aanrader) Het hele interieur lijkt zo van Pinterest te komen en ook de menukaart is top! Dat ik niet de enige ben die het hier Instagram waardig vindt, blijkt al snel als iedereen druk bezig is met foto’s van het interieur te nemen.
Na deze relaxte dag, besloten we de dag nog iets beter te maken! Namelijk met een film op het strand! Dit hadden we eerder ook al een keer gedaan, dus we hadden er zin! We namen plaats op de super chille bedjes om deze keer niet eat, pray, love, maar juist de de tourist te kijken! O ja en deze keer gingen we ook maar niet voor de poppenhuis hamburger haha!
Vervroegd verjaardagscadeau!
Omdat Guido 30 september jarig is, moest er uiteraard nagedacht worden over een goed cadeau! Nou is dat wat lastig als je elke dag leuke dingen doet, wat moet je dan nog geven! Maar toen bedacht ik het perfecte cadeau! Guido wilde namelijk altijd al eens duiken, maar niet alleen. Aangezien ik al het al benauwd krijg als ik denk aan duiken, kon ik het niet opbrengen om mezelf op te offeren. Gelukkig was daar Josine die het ook graag wilde proberen! Dus dat werd Guido zijn cadeau, een dagje duiken! Samen waren ze er klaar voor, eerst oefenen in het zwembad en dan de diepe oceaan in! Dus daar gingen ze, ieder kregen ze een wetsuit aan (die Guido even verkeerd om aan deed waardoor de rits op de voorkant zat, haha) en werden alle materialen uitgelegd. Vervolgens gingen ze het zwembad in om de nodige technieken onder de knie te krijgen. Dit ging ze beiden super goed af waarna het tijd werd voor het echte werk! Ze stapten met nog 2 andere Nederlanders in een bootje om na 10 minuten de afgesproken plek te bereiken. Nu was het zo ver! Ze kieperden zichzelf van de boot af om tot 12 meter te zakken. (zooooo diep)! Na wat gewenning en geworstel met Guido zijn bril, kon hij genieten van de onderwater wereld! Er waren zoveel prachtige vissen te zien en zelfs reuze schildpadden! Die zaten gewoon lekker te chillen op de bodem, haha! Na 40 minuten, die voor hunzelf als 5 voelde, moesten ze weer omhoog! Guido vond het zoooo gaaf! Zeker iets dat hij in Australië nog een keer wil doen! Ik ga dan wel lekker boven hem snorkelen, haha!
Terug naar Bali!
Na nog een heerlijke avond, kochten we een ticket om terug te gaan naar Bali! We vroegen even na welke boot vorige week geëxplodeerd was en boekten vervolgens de andere maatschappij! Dit bleek een prima keuze te zijn met een goede boot, waarna we na 2 uurtjes Bali weer bereikten. Nu hoefden we alleen nog naar Kuta en dan waren we er weer! Dit ging uiteraard niet zo soepel. We gingen namelijk met een mega touringcar die na een half uur pas vertrok, om vervolgens in een plaatsje twee kilometer voor Kuta gedropt te worden. Tuurlijk, was ook te verwachten haha! Snel pakken we een meter taxi waarbij zelfs de chauffeur zich afvraagt waarom we in hemelsnaam daar gedropt zijn. Na een kort ritje komen we aan op de plek van bestemming, in ons vertrouwde hotel in Kuta!
Benieuwd hoe we onze laatste dagen op Bali door brengen?! Houd de blog dan in de gaten want nog maar 4 dagen op Bali en we stappen op het vliegtuig naar Australie!
