Na een heerlijke tijd in Luang Prabang zit het er weer op en vertrekken we naar Vang Vieng! De plek die bekend staat om het tuben en dan niet zodat je rustig kunt genieten van omgeving.. Benieuwd wat we hier allemaal beleven? Lees dan snel verder!
Op naar Vang Vieng!
We besluiten zelf nog één nachtje bij te boeken in het luxe hotel in Luang Prabang waarna we weer moeten geloven aan de minibus die ons breng naar Vang Vieng. Een vier uur durende rit die ons door prachtige landschappen brengt in een niet al te oncomfortabele rit! Online hebben we een goedkope accommodatie gevonden die goede recensies krijgt en binnen blijkt het te zijn zoals op de foto’s, heel basic. Er is een bed en een douche, maar je betaald ook zes euro dus wij vinden het prima! Aangezien de kamer niet echt uitnodigt om langer dan 5 minuten te binnen te blijven, dumpen we onze spullen en gaan we met backpackers die we in het busje hebben ontmoet wat drinken. Hier blijkt Vang Vieng perfect voor want de barren bieden het meest geweldige uitzicht over de rivier en het karst gebergte, geweldig! Na de nodige drankjes besluiten we de volgende dag gelijk met z’n allen te doen daar waar Vang Vieng bekend/berucht om staat, namelijk het tuben!
TUBEN!
Na een goed ontbijt achter onze kiezen te hebben zijn we er de volgende ochtend klaar voor, we gaan tuben! We huren een band, stappen in de tuktuk en rijden naar de opstap plek! Het tuben gaat hierbij gedeeltelijk om leuk in een band zitten in een prachtige omgeving, maar voornamelijk om het stoppen bij alle barretjes. Hoewel er tegenwoordig nog maar vier barren zijn in vergelijking met de tientallen die er vroeger waren is het vele malen rustiger, maar word er nog steeds in grote mate gedronken (er zijn in 2011 erg veel doden gevallen waarna de overheid besloot om bijna alle barren te sluiten). Het is enorm heet en wij hebben er zin in!
Iedereen stapt in zijn band waarna ik gelijk de verkeerde kant op drijf en vast aan de waterkant kom te zitten terwijl de rest van de groep rustig het water overdrijft. Dit begint goed en er is nog niks gedronken, haha. Eenmaal losgekomen van de kant kom ik aan bij de eerste bar waarna er een lege fles aan een touw naar mij toe gegooid word zodat ik uit de stroming getrokken kan worden. Zo, aangekomen bij de eerste bar! Laat de drankjes maar komen naar al deze moeite! De alcohol is spot goedkoop en zodra ik het proef weet ik waarom, volgens mij hebben ze dit zelf gebrouwen, haha. Hoe later het wordt, hoe drukker de bar. Ondanks dat volgens deze bar de volgende bar nog gesloten is besluiten we na een paar uur met de halve bar naar de volgende bar te tuben. Een perfect idee blijkt al snel wat deze bar is nog gezelliger en heeft een dansvloer/basketbal plein. Alle foute muziek klassiekers komen voorbij en de hele bar staat op het basketbal plein de Macarena te dansen terwijl het bar personeel de meest gore shotjes ter wereld uit deelt. (het soort waarvan er zes hersenendelen en een klein stukje lever afsterft, maar ja we zijn in Azië en het was gratis toch?!) De drank vloeit rijkelijk, behalve voor mij aangezien ik nog altijd op 1,2 liter zit (haaaat mijn leven, haha) en iedereen gaat los! Aangezien we nog maar de helft van de barren hebben gezien besluiten we verder te tuben waarbij het al schemerig begint te worden als we aankomen. Na een paar drankjes besluit iedereen dan ook maar de tocht af te maken richting de laatste bar. Al snel zitten we in het donker in onze band waarna we na een poosje lichten zien die naar ons seinen. Zou dat het einde zijn? Aangezien ik weet dat het einde in het centrum is en we hier toch zeker in the middle of nowhere zitten vermoed ik dat we niet verder mogen vanwege het donker. Al snel blijkt het een oplichtingstruc te zijn zodat ze ons een tuktuk kunnen verkopen en aangezien het hele naar de natuur kunnen kijken aspect verloren gaat in het donker en en we al een uurtje of 7 in de barretjes hangen vind ik het wel best en rijden we het laatste stukje naar het centrum.
De volgende dag is het weer niet al te best en komen we bij van de heftige dag in het water (nou ja voornamelijk aan de bar). Na wat hersteld te zijn gaan we op onderzoek uit! We hebben namelijk gehoord dat Vang Vieng niet alleen bekend staat om het Tuben. Nee, je kunt hier ook het goedkoopst ter wereld in een luchtballon! Daar moeten we uiteraard meer van weten. We doen wat onderzoek op het internet en vinden het beste toer bureau waar we inderdaad een mega goedkope luchtballonvaart boeken voor een luttele 75 euro, woehoee!!
Een uitzicht om nooit meer te vergeten!
Het gaat gebeuren! Braaf staan we 10 minuten voor de afgesproken vertrektijd aan de kant van de weg te wachten terwijl de hooibalen nog net niet aan ons voorbij waaien. Nee, in de stad van het tuben en dus veel alcohol is niemand te vinden om 6 uur. Aangezien tuktuk chauffeurs vaak een eigen plan trekken en daarbij dus gerust een kwartier eerder kunnen komen opdagen staan wij ook deze keer netjes op tijd te wachten wanneer onze chauffeur het blijkbaar over een andere boeg besluit te gooien… Een half uur na het afgesproken tijdstip is er namelijk nog steeds niemand terwijl wij in de verte wel allemaal luchtballonnen opstijgen.. Zijn ze ons nou vergeten?! Is dit de reden dat het de goedkoopste luchtballonvaart ter wereld is?
Met handen en voeten besluit ik aan de eigenaresse van het guesthouse uit te leggen wat er aan de hand is. Helaas is ze één van de weinige die ongeveer 3 woorden Engels spreekt maar aan de hand van het vroege tijdstip, kwaadaardige gewijs naar de luchtballonnen en het bonnetje in mijn hand snapt ze wat er aan de hand is. Ze is dan ook vast besloten het op te lossen en haar telefoon met snoer word er bij gehaald! Ze draait het telefoonnummer op herhaling net zolang tot onze verkoopster slaperig opneemt en de bestuurder op belt, die vervolgens 10 minuten later op de stoep staat! Halleluja, gaat het toch nog goed komen!
Snel rijden we naar het terrein waar net één ballon aan het dalen is. Deze ballon daalt mooi soepel op het grote parkeerterrein en word gevuld met een deel van onze tuktuk. Wij samen met een Frans gezin gaan naar een andere ballon die het voorzien heeft op een minder soepele landing. Deze piloot houd namelijk meer van wat avontuur en dus land hij in een tuin tussen twee elektriciteitskabels in. Ach ja, anders is je werk ook zo saai he, haha. Aangezien het huis achter een enorm hek staat en de ballon met een auto op de grond moet worden gehouden, tillen de werknemers het hek uit zijn voegen om vervolgens doodleuk de tuin in te rijden. Dat beloofd nog wat!
Zodra één van vorige gasten uit de ballon klimt, moet één van ons erin om de balans en de ballon aan de grond te houden en dan zijn we er klaar voor! De vlam word hard aangezet en het voelt alsof ik mijn wenkbrauwen na deze rit voor de rest van mijn leven mag gaan tekenen. Wat is het heet! We stijgen enorm snel op en hebben het meest prachtige uitzicht. Dit heb ik nog nooit eerder gezien! Vanuit het kleine bakje stijgen we boven de wolken uit, kijken we naar de toppen van de bergen, over de geweldige natuur en Vang Vieng! Wauw, wat is dit mooi en wat zitten we hoog! We vliegen 40 minuten waar bij we stijgen en dalen en steeds weer door de wolken heen gaan, over rivieren vliegen en het enorme gebied van boven af kunnen zien. Wat is dit gaaf! Uiteraard moeten ook wij weer dalen en dus maken we ons klaar voor de landing van onze avontuurlijke piloot. Ook deze keer heeft hij iets spectaculairs in petto waarbij we midden in een moerassig veld landen waarbij het riet net zo hoog komt als het mandje zelf. Al snel word er contact gelegd met de rest van de medewerkers die aan komen lopen en touwen aan het mandje knopen. Wat gaat er nu gebeuren? Hoeven we toch niet door dit veld te ploeteren? Nee, want we stijgen weer op! De jongens trekken de luchtballon al ploeterend door het hoge gras naar de weg waar we uiteindelijk opnieuw landen en de volgende lading mensen mag genieten van het uitzicht! Wat was dat gaaf!
Springen uit bomen in de Blue Lagoon!
De volgende dag besluiten we Vang Vieng nog wat verder te ontdekken en dus gaan we naar de Blue Lagoon. Aangezien we het liefste op de scooter de omgeving verkennen besluiten we een scooter te huren. Dit doen we overal in Azië dus dit moet in Laos ook gewoon te doen zijn toch? Nou mooi niet dus! Elk verhuurbedrijf die we vragen wil perse ons paspoort houden terwijl wij een eventuele kopie of borg willen achterlaten (wat normaal gesproken niet eens nodig is, soms hoeven ze geen eens een naam haha) Aangezien ons paspoort meer waard is dan die scooters, besluiten we maar voor plan b te gaan en dus met de tuktuk. Onderweg naar de Blue Lagoon zien we prachtige bergen en natuur. Ook leven de mensen hier een stuk rustiger in de kleinere dorpjes.
Eenmaal aangekomen bij de Blue Lagoon blijken we niet de enige te zijn, maar het zijn niet vooral toeristen! Het is een mega hete dag en de lokale bevolking is er op uit getrokken om te genieten van het koele water en te plonsen van af de trapeze! Ook ik besluit via de trapeze het water te betreden en na een paar mensen face forward te hebben zien gaan ben ik vast besloten heel sierlijk in het water te vallen. Zodra ik er voor ga, raken mijn lange stelten het water en kletter ook ik gelijk met mijn gezicht in het water, haha. Tot zover sierlijk. Guido besluit iets verder te gaan en klimt in de 3 meter hoge boom om vanuit daar te springen waarna ik later mijn zielige duik ook maar over doe vanuit de boom. Kan ik mijn eer misschien nog iet wat herstellen…
Na een lekker middagje bij de Blue Lagoon, moet er ingepakt worden en breekt de laatste avond in Vang Vieng aan! We genieten van een lekkere laatste maaltijd in de Ierse pub en dan moeten we er aan geloven. We pakken de volgende ochtend de bus naar Ventiane om de hoofdstad van Laos te gaan verkennen.
Op naar de hoofdstad van Laos!
Na een niet al te lang ritje komen we aan in Vientiane waar we worden afgezet in het centrum. Op het eerste oog ziet het er best prima uit, een grote stad met grote overheidsgebouwen. We horen niet al te veel goede verhalen over deze stad, maar we houden hoop. Gelukkig hoeven we niet al te ver naar ons hotel lopen en onderweg komen we werkelijk waar geen hond tegen. Waar is iedereen? Mag je vandaag niet op straat komen? Gelukkig hebben we een fijn hotel dus in het ergste geval kunnen we lekker bij het zwembad chillen en op onze kamer relaxen. De kamer is mooi afgezien van het feit dat we tegen een muur aankijken zoals dat op de één of andere manier altijd schijnt te gebeuren, haha.
S’avonds besluiten we de stad te gaan verkennen en lekker uiteten te gaan. Overal lezen we over een restaurant met Belgisch bier en goed eten, dus daar gaan we heen! Hoewel we op de route zelf de nagemaakte Arc de Triomph tegen komen is er verder weinig te zien en komen we ook totaal niet dichterbij onze bestemming. Op de één of andere manier lopen we er zelfs vandaan. Hoe kan dat nou?! Guido is er stellig van overtuigd dat onze beide Google Maps het niet doen, totdat blijkt dat we al 20 minuten lang de verkeerde kant op lopen, terug dus haha! (ben blij dat ik die fout niet maakte, haha) Onderweg komen we het paleis tegen en enorm veel overheidsgebouwen, maar mensen zijn op de één of andere manier niet op straat. Aangezien vlakbij het restaurant ook een streetfood markt moet zitten hebben we er zin in want dat is altijd leuk! Eenmaal aangekomen ligt de hele straat vol afval, maar mooi geen markt te bekennen… Aangezien het ook geen feestdag is snappen we niet wat er aan de hand is, maar gelukkig is het restaurant vol en dus ploffen we daar maar neer. Het eten is hier gelukkig heerlijk en de kaart staat vol met Belgisch bier dus Guido is gelukkig!
De volgende dag besluiten we naar het COPE museum te gaan wat gaan over het feit dat Laos het meest gebombardeerde land te wereld is en wat de gevolgen daar van zijn. Zo liggen en er nog steeds vele bommen onder het oppervlakte in grote delen van Laos waardoor mensen nog steeds getroffen worden en dus gedood of lichaamsdelen verliezen. De organisatie probeert de bommen met teams zo snel en efficiënt mogelijk op te sporen en daarnaast de mensen die slachtoffer zijn protheses of andere hulpmiddelen aan te bieden. Hoewel het erg klein is, is het erg indrukwekkend en interessant om te zien.
De dagen daarna vullen we voornamelijk met naar de film gaan en wat leuke eettentjes te bezoeken. Hoewel de stad na het weekend een stuk drukker is en er eindelijk weer mensen op straat zijn is er nog steeds helemaal niks te doen. Nee, Vientiane is niet een stad waar je perse heen moet, maar een paar dagen relaxen in een fijn hotel was ook niet verkeerd! We kunnen nu uitgerust op naar onze nieuwe bestemming, namelijk Singapore! Maar eerst nog wat extra foto’s!